در 2 سال گذشته با تثبیت موقعیت دولت نهم در عرصه حاکمیت و شروع سیاست های اقتدارگرایانه و بنیادگرایانه حاکمیت، بازداشت دانشجویان منتقد و آزادی خواه افزایش نامتعارفی یافته است. در این مدت قریب به 400 دانشجو در نقاط مختلف ایران و به بهانه های گوناگون ساعات تا ماه ها را در زندان و بازداشتگاه بوده اند و همچنان نیز این روند در برخورد با دانشجویان ادامه دارد. با توجه به اتفاقات تلخ 2 سال گذشته در پلی تکنیک در بازداشت، شکنجه و حبس طولانی مدت اعضای انجمن اسلامی دانشجویان و در ارتباط گیری مناسب با وکلا و مجربین این عرصه به تنظیم مجموعه ای از نکاتی که هر فرد بازداشت شده باید بداند و در طول بازداشت از آن استفاده نماید، پرداخته است. با توجه به نگاه ویژه در این مجموعه بیشتر توصیه ها پیرامون زمانی صورت پذیرفته که فرد بازداشت شده امکان ارتباط با بیرون را ندارد. بنابراین با فرض بازداشت توسط نهادهای امنیتی و اطلاعاتی و نگهداری فرد در سلول انفرادی و احتمال بازجویی های سخت و گاه غیرانسانی در ادامه به بیان موارد می پردازیم. منظور از نهادهای امنیتی وزارت اطلاعات و اطلاعات سپاه و ... است که بر مبنای رفتار وزارت اطلاعات و شباهت های موجود به بیان مطالب پرداخته ایم. در پایان نیز پیوست قواعدی که در زمان اعتصاب غذا باید رعایت کنید را آورده ایم.
اطلاعاتی که در زمان بازداشت باید بدانید:
- در صورت احضار فقط با احضار کتبی و فقط به مراجع قضایی مراجعه کنید. قانون این اجازه را می دهد که بدون احضاریه کتبی و به مراجع غیر قضایی شما مراجعه نفرمائید.
- در صورت بازداشت خیابانی با آرامش تمامی مدارک؛ کارت شناسایی و حکم قضایی را از ضابطین بخواهید.
- در زمان بازداشت یا احضار از هر گونه حرکت یا فعالیت مشکوک بپرهیزید.
- در صورتی که مداک یا اسناد حساسی در دست دارید سریعا به امحای آن پرداخته یا در غیر این صورت با زیرکی از لو رفتن آن خودداری کرده و در اولین فرصت آن ها را از بین ببرید.
- مدارکی که نباید به شما منسوب شود و شما در دست دارید را از خود دور کنید. درباره این مدارک مسئله مهم این است که به شما منسوب نشود و یافتن آن اهمیتی ندارد.
- با آرامش با بازداشت کنندگان برخورد کنید.
- در زمان بازداشت باید به شما دلیل بازداشت عنوان شود. این به مثابه تفهیم اتهام شما می باشد.
- شما بدون تفهیم اتهام نه تمکینی از بازداشت کننده داشته باشید و نه به پاسخ سوالات بپردازید.
- تفهیم اتهام می باید توسط مرجع قضایی یا ضابط قضایی به اذن مرجع قضایی باشد.
- تفهیم اتهام مشمول بر ذکر عنوان اتهامی به صورت مشروح که به یکی از موارد ذکر شده در قانون کیفری و حقوقی آمده، اشاره داشته باشد و علاوه بر آن می باید دلیل این اتهام نیز ذکر گردد. مثلا در صورت بازداشت اتهام اقدام علیه امنیت ملی به تنهایی نمی تواند مصداق تفهیم اتهام باشد بلکه باید با مسائلی که در قانون آمده است چون اقدام علیه امنیت ملی از طریق 1. تجمع و تبانی 2. تبلیغ علیه نظام 3. تشکیل گروه غیرقانونی 4. عضویت در گروه غیرقانونی و ... باشد. همچنین علاوه بر عنوان کامل اتهام که به صورت بالا می می باشد تفهیم اتهام زمانی صورت پذیرفته است که دلیل این اتهام (بزه انتسابی) نیز ذکر گردد. مثلا در مورد تبلیغ گفته شود که تبلیغ علیه نظام به دلیل فلان مصاحبه شماست یا در فلان مکان تجمعی وجود داشته و شما در آنجا بوده اید و ...
- تفهیم اتهام اهمیت ویژه ای دارد تا قبل از تفهیم اتهام فقط بر تفهیم خود اصرار داشته باشید و به هیچ سوالی پاسخ ندهید.
- پس از تفهیم اتهام شما فقط لازم است در موراد تفهیم شده به پاسخ و توضیح بپردازید. اگر در ذکر تجمع و تبانی (به شرحی که در بالا رفت) به یک روز خاص اشاره کردند لازم نیست به سایر تجمعات خود اشاره داشته و یا پاسخی دهید.
- در صورت فشار بیش از اندازه در پاسخ به سوالات دیگر در وهله نخست خواهان تفهیم جدید در آن موارد شوید. البته تسلط شماو میزان فشار گاه باعث می شود برخی موارد و مطالب دیگر ذکر شود که این مسئله به اختیار فرد بازداشت شده می باشد ولی توصیه در این موارد دقت و صحبت کمتر است.
- باید توجه داشت مواردی که خارج از تفهیم اتهام از فرد پرسیده می شود یا به تفهیم ابتدایی ارتباط داده می شود و در پرونده ارسالی به مرجع قضایی درج می گردد و یا اساسا هیچ ارتباطی به پرونده نداشته و فقط جهت فشار بیشتر و احیانا در پرونده سازی های بعدی علیه خود فرد یا دیگران کاربرد دارد.
- باید توجه داشته یاشید مرجع قضایی (در ابتدای بازداشت بازپرس و در پرونده های امنیتی معاونت امنیت دادستانی مرجع قضایی هستند) که در مورد شما تصمیم می گیرد و این تصمیم گیری حتی در مورد نگهداری شما در انفرادی یا عمومی نیز صدق می نماید.
- شما باید یا توسط حکم قضایی بازداشت شوید و یا ظرف 24 ساعت از بازداشت شما، حکم قضایی برای ادامه بازداشت اخذ شود.
- در زمان ارائه حکم بازداشت؛ یا از پذیرش حکم بازداشت امتنا کنید و اگر نهایتا پذیرفتید اتهامات را نپذیرید و به بازداشت خود نیز اعتراض کنید. در پایین برگه این عبارات نوشته شود که اتهامات را نمی پذیرید و به بازداشت خود اعتراض دارید. در این زمان تمام تلاش خود را برای تفهیم اتهام کامل به کار ببرید.
- پس از اعزام به بازداشتگاه آمادگی برخوردهای غیرقانونی، غیراخلاقی و غیرانسانی را داشته باشید ولی همچنان بر حقوق خود اصرار کرده و خونسرد کار خود را ادامه دهید.
- به محض ورود به بازداشتگاه مشخصات شما توسط مسئولین بازداشتگاه اخذ می شود. شما به این افراد فقط اطلاعات لازم مندرج در فرم اطلاعات شخصی متهم را داده و تمامی ملاحظات خود را اعمال نمائید.
- از ابتدای بازداشت بر چند مسئله اصرار داشته باشید؛ بی گناهی، حق داشتن وکیل، حق تماس با خانواده و رعایت حقوق شهروندی و ... . اگرچه در مورد آن ها اتفاق مثبتی صورت نپذیرد اصرار شما می تواند مثمر به نتایج مناسبی باشد.
- در صورتی که در زمان بازداشت و یا انتقال و یا محل نگهداری قبلی مورد بدرفتاری و حتی ضرب و شتم قرار گرفته اید در فرم پذیرش در بازداشتگاه درج کرده و به اطلاع مسئولین بازداشتگاه برسانید. از این مسئله ترسی نداشته حتی اگر مطمئن هستید که مسئولین بازداشتگاه همداستان بازداشت کنندگان هستند.
- به محض ورود به بازداشتگاه اگر شما را به بهداری بردند که چه خوب! وگرنه خواهان اعزام به بهداری شده و در بهداری تمامی مشکلات خود را حتی شده با بزرگ نمایی به اطلاع مسئولین بهداری رسانده و خواهان ثبت آن شوید. توجه داشته باشید که موارد بدرفتاری و برخورد و شکنجه را نیز چه در بازداشتگاه و حتی قبل از آن در حین انتقال یا در محل نگهداری قبل، را نیز در بهداری مکتوب نمائید. باید توجه داشته باشید ذکر بیماری های خاص یا مشکلات ویژه شما که احتیاج به مراقبت ها یا ملاحظات خاص در دوران بازداشت است، بسیار به شما کمک می کند. این کمک هم در محل نگهداری شما و هم در نوع برخورد حین بازجویی ها به چشم خواهد خورد.
- شما در طول بازداشت هر وقت که خواستید درخواست بهدار و پزشک داشته باشید. درخواست های خود را به صورت مکتوب به مسئولین ذی ربط بنویسید.
- شما در انفرادی از هیچ امکاناتی برخوردار نیستید ولی از نگهبان بخواهید که کاغذ درخواست و خودکار آورده تا شما درخواست خود را بنویسید.
- هر بازداشتگاهی مسئولی دارد که در نهایت همه کارهای شما با اوست ولی از ابتدا با او به مکاتبه نپردازید.
- در هر بازداشتگاه علاوه بر نگهبان، پاسبخش، افسرنگهبان، مسئول بند حاضر هستند در زندانهای عادی مدیریت زندان از مدیران داخلی و حراست گرفته تا مسئول زندان حاضر هستند و در بند امنیتی نیز مسئول اجرای احکام، نماینده دادستانی نیز حاضرند و مسئولیت نهایی آنجا نیز با معاون امنیتی دادستان است.
- مسائل شما را به صورت شفاهی نگهبان ها باید منتقل نمایند . شما از نگهبان برگه درخواست و همچنین صحبت با افسر نگهبان یا پاسبخش را بخواهید.
- در هر زمانی که شما کاری داشته باشید می بایست افسرنگهبانی در بازداشتگاه حاضر باشد که مسائل شما در ابتدا باید با او طرح شود.
- در ساختارهای امنیتی شما گاه اجازه دیدن چهره نگهبان ها را ندارید. آن ها خود را از شما مخفی می کنند. شما توجهی به این مسائل نداشته باشید.
- شما در مسائل پیش آمده با هریک از افراد ذکر شده می توانید مکاتبه داشته باشید.
- شما در طول بازداشت ممکن است از اطراف صداهای گوناگونی از جمله فریاد، ناله، عزاداری، ضربان قلب و ... را بشنوید. از آن ها به صورت عادی بگذرید زیرا برخی به دلیل شرایط ویژه انفرادی و توهمات شماست و برخی دیگر ارتباطی با شما ندارد و آن هایی هم که برای شما صورت می پذیرد با طرح قبلی و مغرضانه از سوی بازجوست که نباید تحت تاثیر قرار بگیرید. به هر حال در یک زندان امنیتی صداهای جیغ، گریه و فریاد عادی است که سایر زندانیان بنا به شرایطشان به آن موارد دست می زنند. البته صداهای زوزه مانند طول شب فریادهای هشیاری - بیداری نگهباننان زندان است که از برجک های نگهبانی همدیگر را صدا می زنند که نباید آن را با چیز دیگری اشتباه بگیرید. اصولا اگر در طول بازداشت هر امر و مسئله ای را بر نیک ترین حالت تصور کنید به نفع شما بوده و راحت تر زندان را تحمل می تمائید.
- نامه های شما باز خواهد بود و ممکن است به دست فرد مورد نظر شما نرسد ولی شما نامه خود را بنویسید. نماینده دادستانی، افسر نگهبان به عنوان دو نهاد اسما مجزا و در صورت عدم پیگیری نامه به مسئول بند و دادستانی. (طبق آخرین اطلاع ما در بند 209؛ کریمی مسئول 209، مطفر تهرانی مسئول اجرای احکام و دست راست حداد، جعفری نماینده دادستانی، محمدزاده و مومنی افسر نگهبان هستند که همه زیر نظر معاونت امنیت دادستانی تهران، قاضی حداد، می باشند. در ضمن بازچرس های معاونت امنیت نیز 1. متین راسخ 2. حیدری فر (به تازگی به جای موسوی آمده است) 3. سبحانی می باشند.)
- باید به این مسئله توجه ویژه داشته باشید که نگهبانان را از بازجوها تفکیک کرده و 2 مشی متفاوت در برابر آن ها اتخاذ کنید.
- در بند امنیتی بازجوها نمی گذارند شما آن ها را ببینید و دائما بر چشمان شما چشم بند وجود دارد. شما به این مسئله اعتراض مکرر داشته باشید ولی درگیر نشوید.
- بازجوها هر بار که با شما کار داشته باشند باید شما را از نگهبان ها تحویل بگیرند و نهایتا به آن ها پس بدهند. در صورت هرگونه برخوردی در زمان بازجویی به نگهبان اطلاع داده و بخواهید به بهداری منتقل شوید. حتی اگر به درخواست شما توجه نکنند. البته عدم توجه را به اطلاع افسرنگهبان و سایر مسئولین به شرح بالا برسانید.
- هواخوری، غذا، استفاده از سرویس ها بهداشتی و حمام براساس آیین نامه ای به مسئولین بند و نگهبان ها مرتبط است و هیچ ارتباطی به بازجو ها ندارد. شما از همه حقوق خود به ویژه هواخوری استفاده کنید. مثلا در 209 اگرچه در زمان انفرادی شما را به هواخوری اصلی نمی برند ولی براساس آیین نامه شما می توانید از اتاقک هواخوری ابتدای هر سالن در هفته 3 بار استفاده کنید. شما اصرار کنید اگر ندادند اهمیتی ندارد.
- بازجویی در اکثر پرونده ها توسط یک تیم بازجویی زیر نظر مسئول پرونده و در معاونت مربوطه به اتهام رسیدگی می گردد. اگرچه در مواردی بازداشت های پرتعداد چند تیم کامل یا غیر کامل زیر نظر مسئول پرونده و معاونت مربوطه مشغول می باشند.
- تیم بازجویی متشکل از 3 نفر؛ کارشناس، کمک کارشناس و کارآموز (کارورز) می باشد که بر اساس تخصص ها و مدارج کاری تعیین می شوند. ولی نهایتا مسئول پرونده است که تصمیم نهایی را می گیرد.
- در طول بازجویی، با توجه به فشارهای فراوانی که به شما وارد می شود گاه یکی از بازجوها که احتمال دارد تا آن زمان با شما برخورد نداشته سراغ شما بیاید. این تاکتیک بازجویی که بازجوی خوب و بازجوی بد نامیده می شود برای اخذ اطلاعات از شماست. توجه داشته باشید هیچ بازجویی با شما صادقانه برخورد نمی کند. شما به همه بازجوها به یک چشم نگاه کنید. ولی با مهارت وارد بازی آن ها شوید. مطمئن باشید شرایط راحت تر می شود اگر شما سوار بر امور و بازجویی باشید.
- هنگام انتقال شما به اتاق بازجویی گاه شیطنت هایی در چرخاندن شما در راهروها، نشاندن و بلند کردن و حرکت به چپ و راست و مواردی از این دست به مدت طولانی صورت می پذیرد. توجهی نکنید اتاق بازجویی در جای نزدیکی قرار دارد و شما را همیشه به آنجا می برند و سایر کارها جهت تاثیر بر شماست.
- بازجوها در ابتدا مشخصات شما را اخذ می کنند و سپس به طرح سوالات پرداخته و در پایان گزارش کار را نوشته و مصاحبه ای از شما می گیرند و پرونده را به بازپرسی ارسال می نمایند. شما توجه داشته باشید در چه مرحله ای از پرونده هستید.
- پرونده در بازپرسی پس از سوالات لازم که گاه یک سوال جهت اخذ دفاع نهایی است به پایان می رسد. البته ممکن است بازپرسی چندین جلسه به طول بکشد ولی پس از اخذ دفاع نهایی پرونده با صدور کیفر خواست به دادگاه ارسال می گردد و تا زمان تشکیل جلسات دادگاه با شما کاری ندارند.
- در هر مرحله ای از بازداشت قرار شما می تواند تغییر کند. شما یا با قرار بازداشت موقت در زندان هستید که باید در فواصل معین تمدید شود که همیشه به تمدید آن اعتراض کنید و یا قرار وثیقه، کفالت و ... است که با تامین آن آزاد می شوید. البته با درخواست شما هر قراری را می توان کاهش داد و در زمان های مشخصی نیز بدون گفتن شما مرجع صادر کننده قرار خود باید این کار را انجام دهد. البته اگر تصمیمی بر رها کردن شما باشد وگرنه که باید صبر کنید.
- در اتاق بازجویی فقط به سوالات مرتبط به اتهام خود پاسخ دهید و با دقت در لزوم پاسخ گویی یا عدم آن با بازجو به بحث بپردازید.
- با بازجو به جدل نپردازید. مگر مجبور باشید.
- اجازه توهین و شکنجه و تحقیر خود را با بازجو ندهید. به او با احترام اعتراض کنید و در اولین فرصت اعتراض خود را به مسئولین بند، بهداری (در صورت شکنجه) و ... رسانده و حتی درخواست تغییر بازجو را داشته باشید.
- در صورت درگیری با بازجو خواهان تغییر بازجو و عدم صحبت با او شوید.
- امکان صدور حکم تعزیر در مورد بازداشت شدگان وجود دارد ولی این حکم به دلایلی چون درگیری و یا دروغ گویی و .. صادر می شود. به حکم تعزیر اعتراض کنید و توجه داشته باشید به بازجوها بهانه ندهید. در صورت صدور حکم تعزیر حتما آن را با دقت رویت و مطالعه کنید.
- به قصد انکار و تکذیب اطلاعات درستی را به بازجوها ندهید چون علاوه بر خودتان برای دیگران نیز مشکلات فراوانی را ایجاد می کند.
- در مراحل بازجویی می توانید قسمتی یا همه حرف خود را انکار و یا تکذیب کنید. بهتر است این تکذیب به دو صورت 1. منظور من چیز دیگری بوده و 2. من تحت فشار و در وضعیت غیرعادی مجبور شدم دروغ بگویم ولی راستش این است، باشد
- از تهدیداتی که علیه شما و یا اطرافیان، دوستان و به ویژه خانواده، طرح می شود زیاد توجه نکنید. بیشتر تهدیدات بی اساس است و بازجوها در بیشتر موارد قدرت برخورد با خانواده و ... را ندارند. ولی در ظاهر سعی کنید به بازجوها بقبولانید که از تهدیدات تاثیر می پذیرید ولی تاثیر نپذیرید.
- همان گونه که گفته شد بازجوها با شما صادقانه برخورد نمی کنند و کار آن ها بازجویی و ... است پس به وعده ها و قول های آن ها و خبرهای آن ها توجه نکنید.
- در تمام طول بازداشت و بازجویی بر حقوق شهروندی، درخواست ملاقات، تماس با خانواده و تماس تلفنی، داشتن وکیل، داشتن کتاب و روزنامه و استفاده از هواخوری و ... تاکید داشته باشید. به اموری چون استفاده از چشم بند و نگهداری در سلول انفرادی و ... معترض بوده و مکاتبه کنید ولی هرگز درگیر نشوید.
- وارد معامله با بازجو ها شده و برای هر کلمه پاسخ که گفتنش را مضر نمی دانید چیزی بخواهید ولی در مورد خواسته ها عقلانی عمل کنید.
- وارد مجادله نشوید و فقط مباحثه کنید. در عین حال بدانید لزومی ندارد که از آرمان هایت کوتاه بیایید در صورت لزوم از بیان آرمان ها و عقایدتان خودداری کنید.
- هر سند و مدرکی که به شما داده می شود را با دقت و آرامش مطالعه کنید.
- در زمان دیدن مدارک و اسناد یا شنیدن مطالبی در مورد آن ها، حالت عادی داشته باشید. با دقت ببینید و بشنوید و مطالعه کنید و وانمود کنید قبلا ندیده اید.
- هر مسئله ای را می توانید تکذیب کنید و یا نوع آن را تکذیب کنید. مثلا بودن در مکانی را تکذیب کنید یا نوع بودن که رهگذر بوده اید و یا در زمانی دیگر در آنجا بوده اید را عنوان کنید. البته توصیه این است که با زمان به بهترین شکل بازی کنید در زمان هایی که مطمئن هستید شواهدی از نبودن شما در آنجا و یا بودن شما در مکانی دیگر است نام ببرید و بعدا با اشاره به اینکه تحت فشار مجبور به دروغ بوده اید از آن استفاده کنید.
- در طول بازجویی ممکن است شما را با هم پرونده ای ها یا دوستانتان در اتاق بازجویی روبرو کرده و یا مخفیانه شما را به دیدار او برده تا بدون اینکه او بفهمد به صحبت ها و اعترافات تحت فشار او گوش دهید، به این اعترافات توجهی نکنید و تحت تاثیر قرار نگیرید حتی می توانید به او بفهمانید که شما آنجا هستید و نترسد و اعتراف کذب نکند و ...
- ممکن است شما را در طول بازجویی با دیدن صحنه شکنجه دوستان ببرند اعتراض کنید ولی تحت تاثیر قرار نگیرید چون این یک شگرد است و ربطی به اعتراف و همکاری شما ندارد و در صورت لزوم با آن فرد برخورد و شکنجه صورت می پذیرد همانگونه که در مورد شما نیز این امکان وجود دارد.
- مسئول نوشتن پاسخ ها شما هستید و مسئولیت پاسخ ها علاوه بر شما گریبان دوستانتان را هم خواهد گرفت. تحت تاثیر بازجو قرار نگیرید. به دیکته کردن بازجو اعتراض کنید که در برگه پاسخ می نویسم که شما گفته اید من این جمله را بنویسم و بگذارد خودتان بنویسید. تاکید کنید که خودتان با ادبیات و جملات خود پاسخ ها را می نویسید.
- بازجو قبل از نوشتن پاسخ جواب را با شما چک می کند. دقت کنید ولی بدون بروز درگیری و جدل نهایتا پاسخ مورد نظر را بر روی برگه بازجویی بنویسید.
- از برخی عبارت ها چون دقیقا یادم نمی آید، احتمالا، شاید، ممکنه، به نظرم و ... استفاده کنید و مطلبی را به قطعیت بیان نکنید.
- از مسئله فراموشی و بی اطلاعی مکررا در طول بازجویی استفاده کنید. بگویید فلان چیز را فراموش کرده ام یا یادم نمی آید که چه جمله ای گفته شد و .. و یا اصلا نبوده ام، خبر ندارم و ...
- در مرحله بازپرسی کلیه اتهامات را رد کرده و تمامی اظهارات خود را تحت فشار و شکنجه و در شرایط غیر عادی بنامید.
- از هرگونه مصاحبه تلویزیونی بپرهیزید و در صورت اجبار به بیانات متضاد و متناقض و درهم و مبهم گویی بپردازید.
- در مورد دوستانتان و دیگران هرگز به دادن اطلاعات نپردازید و تک نویسی نکنید. در صورتی که برگه تک نویسی به شما دادند به چرت و پرت نویسی بپردازید که هیچ اطلاعات خاصی در مورد فرد در آن داده نشود. مثلا یا به ذکر بیوگرافی کودکانه ای چون ایشان پسری 20 ساله، مجرد، خوش تیپ، دارای قد متوسط، درسهایش خوب است و ... پرداخته یا به هذیان گویی در مورد وی بپردازید.
- در صورت لزوم به بحث در مواردی که تخصص دارید بپردازید و در مسائلی که تسلط ندارید به اظهار خاصی نپردازید و توصیه می شود به جای بحث در مورد افراد به بحث های پرت بپردازید مثلا در باره اوضاع کشور آن گونه که ملت در تاکسی و اتوبوس با هم بحث می کنند.
- اگر از دستگاه دروغ سنج و ... در اتاق بازجویی استفاده شد نتایج آن را نپذیرید ولی با بازجوها در این زمینه وارد بازی شوید.
- از شگرد تکذیب و انکار به جا و به تعداد استفاده کنید به شکلی که لوس نشده و قابل استناد باشد.
- از ایستادن طولانی مدت و یا خواسته های تحقیر آمیز و غیرعقلانی بازجوها سرباز بزنید و توجهی نکنید تا آن ها ادامه ندهند. از ایستادن طولانی مدت با نشستن اعتراضی جلوگیری کنید و در ساعات طولانی و یا در حال خستگی به سوالات پاسخ ندهید و خواهان استراحت شوید که احتمال اشتباه زیاد می شود.
- در صورت شکنجه مقاومت نکنید و خود را سریع به زمین انداخته و از حال بروید که بیشتر کتک نخورید.
- از عباراتی چون بازجویی فنی و ... تصور ویژه ای نداشته باشید و با همه سختی آن ها را بپذیرید به این امید که شرایط شما بهتر شود.
- از جابه جایی و یا همبند کردن شما با افراد مجهول و ناشناخته هراسی نداشته باشید و تمام حواس خود را جمع کنید که مشکلی پیش نیاید.
- بازجوها در شرایط عادی که حکمی از بالا نگرفته باشند تا مرزی که آثار شکنجه پس از چند روز از بین برود به شکنجه و ضرب و شتم شما می پردازند آن ها در قبال جان شما مسئول مقامات بالاترشان هستند از این مسئله استفاده کنید. کوچکترین شکنجه ها را به بهداری اطلاع دهید.
- زیاد و بدون اطلاع از قرص و داروهایی که به شما داده می شود استفاده نکنید. به ویژه در مورد مسکن ها بیشتر احتیاط کنید.
- علاوه بر بازجوها در زندان به هیچ کس اعتماد نکنید. به نگهبان ها، افراد ناشناسی که ممکن است با آن ها برخورد کنید و مسئولین زندان و ...
*مطالب بیشتری نیز وجود دارد که باتوجه به نظرات مطالعه کنندگان در آینده به این مجموعه خواهیم افزود.
*این مطلب در تابستان 87 تهیه و آخرین بار در آذر 87 اصلاح شده است.
نکاتی پیرامون اعتصاب غذا:
- اعتصاب غذا دارای مختصات و ویژگی هایی است که قبل از شروع آن باید به خوبی آن ها را بشناسید.
- شما در زندان و به خصوص در دوران بازداشت موقت و در وضعیت نامطلوب انفرادی و ... فقط جان خود را در دست دارید که می توانید با آن بازی کرده و شروع به فشار به دیگران نمایید.
- اعتصاب غذا به دودسته نامحدود و محدود تقسیم می شود که هر کدام از آن ها نیز می تواند اعتصاب خشک و یا اعتصاب تر باشد.
- اعتصاب محدود زمان آغاز و پایان آن مشخص است و بیشتر جنبه نمادین دارد ولی اعتصاب نامحدود از شروع اعتصاب تا حصول نتایج و رسیدگی به مطالبات ادامه می یابد و حتی ممکن است به مرگ فرد یا بروز مشکلات عدیده ای در فرد منجر گردد.
- اعتصاب خشک اعتصابی است که فرد در آن از خوردن هر خوراکی اعم از مایع و جامد خودداری می نماید ولی در اعتصاب تر فرد در طول اعتصاب مایعات و محلول در مایعات را استفاده می نماید.
- در اعتصاب تر حداقل منظور این است که فرد آب می نوشد و معمولا فرد علاوه بر آب به خوردن چای و قند نیز می پردازد. البته در اعتصاب تر می توان انواع مایعات دیگر؛ مایعات، شیر و ... نیز استفاده کرد که برای تاثیر گذاری بیشتر توصیه نمی شود مگر قصدی بر طولانی شدن اعتصاب داشته باشید.
- قبل از شروع اعتصاب نوع و زمان شروع را با بیرون از زندان هماهنگ کنید. حتی می توانید از قبل هماهنگ کنید در صورت بازداشت و انتقال به انفرادی شما اعتصاب می کنید که در صورت عدم دسترسی شما نیز هماهنگی ها به خودی خود صورت می پذیرد.
- در صورت امکان نامه تهدید به اعتصاب و خواسته ها و مطالبات خود را بیان کنید تا بیرون آمادگی لازم را داشته باشد.
- اگر به نامه تهدید به اعتصاب به مناسبی پاسخ داده نشد که نامه شروع اعتصاب را در زمان اعلام شده قبلی شروع کنید و اگر قبل از شروع اعتصاب به خواسته های شما توجه شد که چه بهتر.
- درخواست های پایان اعتصاب و مخاطبین نامه مشخص باشد. حال می تواند این اعتصاب در هر سطحی خواسته های متفاوت و مخاطبین خاص خود را داشته باشد. مثلا در زندان شما امکانات و وضعیت بهتر و پیشرفت در روند پرونده را می خواهید. خانواده ها و وکیل برای افزایش سرعت مذاکرات و ملاقات با شما از آن در برابر مسئولین قضایی استفاده می کنند و در سطح رسانه ای و فعالیت سیاسی نیز کاربردهای خود را خواهد داشت. حتی در سطح بین الملل.
- در اعتصاب نامحدود باید توجه داشت که تا رسیدن به مطالبات اعتصاب ادامه داشته باشد و در عین حال عده ای در صورت نیاز با صدور نامه و درخواستی بهانه پایان اعتصاب را فراهم آورند که این مسئله خیلی توصیه نمی شود. به هر حال شما با هزینه جان خود می توانید اتفاقات بزرگی را رقم بزنید. مسئولین زندان در طول اعتصاب شما مکررا اعتصاب شما را تکذیب خواهند کرد که این باعث می شود جان شما ارزش بیشتری بیابد.
- باید توجه داشت در اعتصاب خشک شما پس از 4-5 روز از حال خواهید رفت و بسیار بعید است تا روز دهم زنده بمانید. پس در اعلام اعتصاب خشک احتیاط کنید. (در مورد افراد با وضعیت متوسط و معمولی)
- در اعتصاب تر شما پس از 4- 5 روز به شدت اذیت خواهید شد ولی پس از روز پنجم یا ششم به مدت 10 روز هیچ احساس خاصی نخواهید داشت و در حالی که فشار شما به شدت پایین می آید و وزن شما کاهش شدید خواهد داشت مشکل دیگری نخواهید داشت. از هفته سوم اعتصاب کم کم مشکلات دیگر بروز پیدا می کند و احتمالا از هفته چهارم شما قادر به حرکت به صورت پیوسته نخواهید بود و از هفته پنجم کار شما به سرم و بستری شدن خواهد کشید. شما از هفته سوم بیشتر مدت را در حال نیمه جان و دراز کشیده سپری خواهید کرد ولی تحمل کرده و صبر کنید. کار شما در هفته های ششم به بعد به بیمارستان و وضعیت بحرانی می کشد که ممکن است تا چند هفته تحت درمان و مراقبت زنده بمانید ولی بعدش ... (در مورد افراد با وضعیت متوسط و معمولی)
- هر روز به بهداری مراجعه و فشار و وزن خود را چک کنید. اگر قبل از اعتصاب با متخصصی مشورت کرده باشید زمان دقیق تن دادن به سرم را خواهید دانست. البته می توانید به خودتان سخت گرفته و برای تاثیر گذاری بیشتر از سرم و ... استفاده نکرده و به مسئولین فشار بیاورید. البته توصیه ما استفاده از مراقبت های ویژه و سرم و ... است.
- به میزان مایعاتی که در این مدت استفاده می کنید توجه کنید. توصیه می شود از چند لیوان آب (3-4 لیوان) شروع کرده و به تدریج تا یک تا 1.5 لیوان کم کرده و ثابت نگه دارید.
- شما در هر زمان از اعتصاب تر اعلام تبدیل اعتصاب تر به اعتصاب خشک برای اثرگذاری و تسریع در رسیدگی را داشته باشید. ولی اعتصاب خشک را به اعتصاب تر تبدیل نکنید چون اثر بخشی لازم را ندارد.
- در طول مدت سعی کنید بر خواسته ها تاکید کرده و با خانواده و بیرون از زندان در ارتباط باشید. حتی می توانید نامه هایی را به بیرون منتقل نمایید.
- در دوران اعتصاب آزادی عمل بیشتری خواهید داشت از این موضوع استفاده کرده و امکان هایی را برای خود فراهم آورده و در جهت رسیدن به خواسته ها استفاده کنید.
- در انتقال هر خبری عجله و دقت کنید.
- چون اعتصاب شما از سوی مسئولین تکذیب می شود با بازی با سلامت خود می توانید عدم صداقت این افراد را اثبات کرده و همین موضوع موجب رسیدگی قبل از شرایط بحرانی می شود.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر